Cotopaxi!

Jepp.. eg er forhåpentlegvis 5897 m.o.h no førstkommande laurdag kl 07.00. Etter mykje planlegging og sjekking på ulike reisebyrå er turen booka. Det er nødvendig med guide, og todagers opplegget eg har kostar rundt 2000 NOK. Utstyr og alt er inkludert, og eg får ha med meg Allan, salsalæraren min! Ein guide på to personar, og valget falt på han, då ingen andre var interessert nok. Eg burde gått meir i høgda, men det er faktisk ganske umogleg med jobbing i veka, og eg må innrømme at kysten og jungelen har vorte prioriert. Uansett vil vi prøve, og eg trur det blir ei flott oppleving uansett. Krysser fingrane for ikkje meir sjukdom før helga!

I dag fekk eg ny gruppe( 3-4 åringane), og det var fint med forandring. Dei er nydelege ungar alle saman, og klarer det meste sjølv. Dei blir sjekka av doktorar kvar 20 dag og kor mykje dei prater, er med på aktiviteter, et og veg blir fulgt nøye med på, noko eg syns er veldig bra. Aktiviteter og plan for dagen er utarbeida av pedagogar. Det er likevel noko eg reagerer på, som for eksempel straffemetodar, mat som skal tvingast i ungane uansett, og hygienen. Til tross for det trur eg ungane har det bra, og alternativet er mykje verre. Føler meg til nytte og alle som jobber der tar godt i mot meg og respekterer at eg ikkje gjer ting på samme måten som dei.

Etter jobb rakk eg ein super rask joggings før Allan dukka opp for salsatime nr fire. Det byrjer å gå fort og gæli og stadig nye steg og "moves".  Mykje latter og fjas i dag, men føler eg lærer mykje kvar gong. Middag (tunfisksalat, grønnsaker og ris) og tidlig seng..

Besos para todos!

La Playa!

Fredag var eg heldigvis mykje betre, og klar for jobb igjen. Torsdag måtte eg overbevise skulen( som ringte heim til verstmamma) om at eg ikkje trengte sjukehus. Ein influensa treng fort tre dagar prøvde eg å forklare, men takka for omsorgen. Pamela fekk for seg at eg var redd for doktorar, og at dette kunne bli farlege greier. " I know my body" gjekk igjen eit par gonger i telefonsamtalen.

Fredag kl 22 var 20 studenter klare for nattbuss til kysten. Turen gjekk overraskande fort, læraren helte zucha( eller noko i den duren) i munnen på samtlege og festen var i gong.. halvsov heile turen. Var framme i Canoa rundt 7. Veit ikkje kva vi hadde forventa oss, men dette var verkeleg ein spøkelsesby! Alle bygningane såg ut som dei kom  til å dette ned når som helst. Ni jenter på eit rom, og heldige meg fekk plassen inn mot gutterommet med verdens største sprekk i veggen som gav panoramautsikt begge veger. Dusj og do var felles for gutter og jenter. Enkelt og greit. Tusla ned på stranda rundt åtte. Sola kom og gradestokken viste rundt 35 grader i lufta og 27 i vatnet. Øl før frokost, og midt på dagen var det surfing for dei som ville. Litt tørrtrening før vi vart delt opp i grupper. Eg og 5 andre chicos ned på stranda med to instruktørar. Dei tok oss med ut i bølgene,og til tross for nesten drukning eit par gonger med min instruktør klarte han å hjelpe meg opp på eit par bølger der eg klarte å stå lenge. Svært fornøgd! Tilbake på det herlige hostellet vårt bada vi i badebassenget. Plutseleg dukka Halvard, Hanne  og Kjersti og Irlin opp! For ei overrasking! Heilt tilfeldig..vi nordmenn bestemte oss for å ete på ein pizzarestaurant på kvelden og feire Halvard sin bursdag. Solbrent og i lette klede då det var like varmt om kvelden, spiste vi deilig mat, drakk pina colada og dansa på stranda til langt på natt med surfelærarane og dei andre studentene. Etterpartyet vart poolparty og vin med is. Sovna i hengekøye og fekk rota meg til sengs tilslutt.

Dagen etter skulle vi egentleg besøke ei øy, men bussen streika så det vart surfing, bading og soling istaden. Denne gongen smurte vi oss med 50.. likevel varm i ansiktet i bussen på veg heim. Åt deilig sjømat og frukt og vi var klare for 8 timar buss tilbake. Bussjåføren kjørte altfor fort, døra oppe og alle vindauge oppe gjorde turen svært så luftig. Forbikjøyringar går fint i svingar, berre hugs å tut først. Sovna som ein stein og sto opp til regn i dag. Jobb og joggings. Savner stranda allereie!

Har tydeligvis fått litt farge i helga, då eg vart stoppa av ein brasilianer tidligare i kveld som spurte på spansk kvar det var mogleg å kjøpe klede då han fraus sånn. Eg svarte på spansk så godt eg kunne, og etter ei lita stund såg han rart på meg og sa " are you not from here?" ."Im so sorry, I was sure you were ecuadorian!".

Kjeder liiivet av meg

Jepp, rosene strøymde på Valentines day. Nei, eg berre tullar. Det einaste eg "fekk" var ein salsacd av Allan, noko som eg set stor pris på. Då kan eg danse til den heime i Norge, jippi. Timen gjekk bra, og no byrjer det verkeleg å bli artig. Midt i timen kom plutseleg heile familien ned og skulle sjå på, mi madre jubla og ropte " bien Eliii, biiien!" Kjente eg vart litt varm i toppen og kunne gjerne vore forutan publikum, men måtte berre danse det eg var god for. Etter timen tok eg ein kaffe med Quiniese( chica de Virginia), og Andrea før ho tok bussen til Cuenca. Kjente formen var verre når eg kom heim og skulle legge meg. Vakna opp dagen etter ti hakk verre.. feber og skikkelig forkjøla. Ingen jobb den dagen, og heller ikkje i dag. Føler meg betre i dag etter å ha vore i senga 2 dagar, noko som er forferdeleg kjedeleg. Heldigvis fekk eg låne ein amerikansk film av mi madre, og slo i hjel litt tid med den. Var faktisk "the black swan" som går på kino her no, veldig lovleg dvd kan eg tenkje meg.

I går var det bursdagen til Jose, sønnen i huset som eg aldri har prata med. Tradisjon er at alle i familien går ut og et på restaurant, og eg vart også med. Vi var åtte som åt biff. på ein grei plass ved Carolina parken. Eg hadde feber og tett som berre fy, men klarte å halde ut eit par timar, før rett heim til senga.

I dag føler eg meg som sagt litt betre, og håper eg er frisk nok til jobb i morgon. I ettermiddag trengte eg ein liten gåtur, så takka ja når Marcel spurte om vi skulle ta ein tur til den berømte "golden curch" i gamlebyen. Den var verkeleg fantastisk. Dei brukte 160 år på å bygge den, og alt inni er gullbellagt. Fekk ikkje lov til å ta bilete der, men skal legge ut link til bilete på nettet. Etterpå spaserte vi til La Ronda, ei kjent gate i gamlebyen og tok ein canelaso før vi dro til Plaza F og åt. Heim til senga igjen og skal slappe av og sove. Krysser fingrane for endå betre form i morgon.

Buenos noches!

Eli, la guia

Hola chicos!

På torsdag venta eg i spenning på Plaza Foch om Marte og AJ faktisk dukka opp den tida vi hadde bestemt. Ingen mobil, så det var eit sjangsespel. Presis kl 3 møttes vi, svært så overraska alle. Kjempe kjekt å sjå dei, og også litt rart, i Quito liksom, der møtes vi i februar.

Etter ladies night var eg ein smule trøytt, så vi tok ein tekopp før eg gjekk heim til middag. På fredag besøkte dei meg i barnehagen, og ungane elska det. Etterpå dro vi til gamlebyen og var skikkelig turistar. Såg masse fine bygningar, som kunne kryssast av i lonely planet boka. På kvelden fekk eg samla ein gjeng til å møte oss for middag og canelaso etterpå. Havna på ein bar der vi spelte biljard og fotballspel.

Marcel ville også bli turist, og laurdag vart han med oss opp til "teleferikoen" som er ein slags kabelheis opp på 4100 med utsikt over heile byen. Nydelig utsikt og fint ver. På vegen tilbake stakk vi innom eit rusten tivoli for å ta berg og dalbane, noko eg hater. Alle var usikre på om sikringa faktisk var fast, og Marcel var tydligvis for lang for vogna vi satt i og fekk vondt både i rygg og kne. Rosa og grønn popcorn etterpå og ned til byen for å spise lunsj. Plassen hadde ikkje servering den dagen pga ein "event". Fekk smake roseblad dyppa i sjokolade. Guttane syns ikkje det var nok og gjekk for å ete burger. Jentene ville ha sandwich og tusla ein annan plass. På kvelden åt vi på ein dårleg vietnamesisk restaurant som var anbefalt i den fantastiske lonly planet boka. Stakk fort derifrå, og tok ein bar til bar runde istaden, før vi havne på den kjente og kjære Huaina baren. Kosa oss stort med salsadansing og dårlig 80 talls musikk.

På søndag var vi igjen turistar, då gjengen dro på tur til Mitad Del Mundo. Eg har vore der før, men dette var tydligvis ein annan Mitad Del Mundo. Marcel fekk gjort narr av meg til den store gullmedalje, og påsto at eg hadde drøymt alt og aldri hadde vore der før. Etter ein times tid fekk eg bevist at eg hadde rett heile tida, og at den ekte ekvator var litt lenger bort. Testa krefter og balanserte egg på museet, og fekk stempel i passet om at vi hadde vore der. På kvelden var eg femte hjulet på vogna og vart med Marte og AJ på ein pizzaplass, og den var faktisk god. Tidlig kveld då eg kjente tendensar til forkjølelse, vakna opp i dag og fann fort ut av eg måtte bli heime. Mista stemma og forkjøla..

I dag er det Valentine, reknar med at rosene vil strømme på. Her feirer dei nemlig Valentine skikkeleg. Min einaste "date" blir med Allan salsalærar og kanskje Andrea etterpå. Happy happy V mis amigos:)

Ahh.. deilig med en ekstra valdrising her i Ecuador

Hola!

Jepp, coctaillesson endte i godt humør, plutselig middag med Marcel og canelaso etterpå med gjengen frå skulen. Ut på salsabar etterpå og heime rundt kl eitt.. opp sju, småforvirra og trøytt. Klarte å sovne på bussen til jobb, eit under at ingen robba meg. Var berre seks ninjos på gruppa mi i dag, noko som var veldig deilig. Fekk meir tid til kvar enkelt, og rolig stemning. Damene som jobber der går noko skulegreie i helgene, har ikkje heilt skjønt det, men dei prøver å lære engelsk og matte. I dag kom dei bort og dro meg bort til bøkene deira og ville at eg skulle gjere leksene. Matte på spansk, great. Det var heldigvis 1 klasse matte, så eg trur eg klarte å lære dei litt. Men eg nekta å gjere oppgåvene FOR dei, sjølv om dei prøvde seg opptil fleire gonger.

Etter jobb heiv eg i meg middag, tok ein rask joggings og møtte Marte og AJ! Utruleg hyggelig! Dei skal bli i Quito fire dagar. Canelasosmaking, enpaladas, gamlebyen, mitad del mundo og fotball står på planen. Me gusta mucho!

Natta!

Salsa for nordmenn

Hola!

Klarte å ta rett buss i dag, og kom meg til barnehagen. Men sjølvsagt var trafikken loco, så bussen brukte 1 time istaden for 20 min. Mange av ungane var ganske forskjøla i dag og trengte mykje trøst. Altfor mange ungar på så få ansatte,men dei blir tatt godt vare på, sjølv om ein ikkje får brukt like mykje tid på alle.

Etter jobbinga var det godt med middag. I dag var det ris og steikte bananer, noko lasagneaktig og potetsuppe. God og mett slappa eg av litt før Allan ringte på. Han skal nemlig lære meg salsa på orntli. Stive nordmenn hofter skulle løysast opp, og "be more sexy" kommentaren frå gruppetimen i salsa på skulen satt godt i minnet. Vi hadde ein kjempe bra time, det er så gøy! Han var tidligare salsalærar på skulen, og er verkeleg fantastisk flink.

Tidlig kveld trur eg.. lang dag i morgon med jobb, salsatime og coctaillesson på skulen, og kanskje ein tur ut på ladies night.

Buenos noches mis amigos.

Eg har møtt Tarzan

Tilbake i høgda etter ein rå tur til Amazonas. Jepp, det er fantastisk der, bittelitt vanskeleg å beskrive, men eg vil prøve.

Søndagkveld kl halv ti om kvelden møtte eg og Andrea opp på Esmeralda busstasjon i Quito. Som vanleg venta vi ein halvtime både på buss og lærarane, vanskeleg å lære seg ecuadorian -time. Sliten og trøytt klarte eg faktisk å sove fem timar, til tross for film på full guffe over anlegget. Vakna av at Marianna( min lærar) dro av meg teppet som eg tydeligvis hadde putta over hodet. Viktig med teppe når det er 30 grader om natta. Varm, klam og trøytt hoppa vi ut rundt kl fem om morgonen. I mørket på veg til båten møtte vi ein kar på sykkel som ville selge juice, og ein gal hund som sirkla rundt oss og beit etter beina våre. Etter mykje hamring og forsøk på å få opp gjerdet til hotellet vi skulle vente i fram til kl 11, kom vi til slutt inn. Der venta leksene mine og 3 timar med Marianna. Eg såg rart på Marianna, men ho sto på sitt og beordra meg til å finne fram bøkene fort som fy. Har så respekt for den dama. Hadde ein liten down periode med matforgifting og eit plutseleg tap av hørsel når vi hadde time i forrige veke, vart redd og felte eit par tårer. Fekk til svar at det var heilt normalt å miste hørselen her i høgda og kunne versågod fortsette på oppgåva ho hadde gjett meg. Til tross for lite følelser, er ho fantastisk flink til å lære bort, og vi har det veldig kjekt saman. Veldig glad for at ho kunne bli med til jungelen.

Båten var ein slags elvekanoting med motor( som streika titt og ofte). Tok omtrent ein time inn til lodgen og den fantatiske plassen vi skulle bu i ei veke. Vart tatt imot med lemonade og deilig mat. Alle andre skulle ha time, men eg hadde jo hatt det om natta, så eg var klar for aktiviteter. Guiden vår Vinter gav oss støvler og tok med meg og Hugo( ein frå Canada) ut på tur. Fikk utdelt ein pinne med snøre og kjøtt. Ut i kano og klar for å fiske piraya. Eg spurte kva som var greia om vi faktisk fekk ein på kroken. Han sa at eg skulle slenge den opp i båten og passe føtta. For å understreke det viste han oss kva som ville skje om den fikk ta ein bit av oss( han hadde største arret ever på leggen).

Etter mykje rar spanskprating( han prata null engelsk) padla og fiska vi tre timer i sola. Kom ei ordentleg regnbyge, vi vart kliss blaute, men tørka igjen fort. Når det er 35 grader gjer det ingenting med litt regn. Fekk ein piraya på kroken, men den slapp..  endte til slutt opp med tre andre fisk.  Seinare på kvelden gjekk vi med lommelykt og såg på innsekt rundt lodgen. Hengekøye og tidlig kveld. Sov som ein stein.

Lodgen består av fleire hus og eit felleshus med hengekøyer, bord, bar og kjøkken. Husa er laga av bambus og palmeblader, og kvart hus har to senger med myggnetting. Fin dusj som går på gass, og agregat for heile området var på melom seks og ti om kvelden. Etter det var det bekmørkt, kun dei sjølvlysande insekta og stjernehimmelen, ubeskriveleg. Lydar av fuglar, apekattar, andre rare dyr og insekt heile tida, men det var berre behageleg og lytte til når ein la seg i senga om kvelden. Vi fekk mat tre gonger om dagen. Frokosten var egg, banan i alle variantar, frukt, pannekaker, brød, juice og kaffe. Maten ellers var mykje suppe, friterte saker, ris, potet, kjøtt( ikkje spør meg kva kjøtt). Mykje er henta i jungelen, særleg frukta, fantastisk smak.

Andre dagen var eg, Vinter og Hugo ute på tur. Birdwatching frå eit tårn ved ei lagune og såg dei forskjellige dyra som var i laguna.Kort sagt er Laguna eit inngjerda område der dyr som er skada blir frakta til for å bli friske. Gigantrotter, like store som ein hundar, sjukt. Hjortelignande dyr og andre eg ikkje hugsar navnet på fekk vi sjå fleire gonger. Etter turen venta 5 timar med Marianna. På kvelden var vi ute på "aligatorjakt", og Vinter klarte å fange ein liten ein, svært stolt. Kom ein "inntrengar" som heitte Liam den kvelden. Hyggelig, ung advokat frå Australia.

Ellers besto oppholdet av soving i hengekøye, lesing, spansklekser, turar i skogen, hyggelege kveldar med dei andre som var der. Kom ein familie dagen etter Liam. Plutseleg var det fredag og vi skulle heim. Samme dag besøkte vi ein indiginous familie, smakte armadillo, levande maur og rista kakaobønner.

Er ganske utruleg kva dei bruker alle dei forskjellige planene til. Både i matlaging og som medisin. Blant anna kunne du tygge ein plante istaden for p-piller. Spanande.

Bussen på fredag gjekk ikkje før halv ti om kvelden, så vi hadde nokre timar å slå i hel i Coca. Liten og nett by.. mat og musikk overalt. Drakk verdas beste juice på ei sjappe, og åt kokte ekle grønnsaker på eit hotell før vi dro. Eg og Andrea hamstra sjokkis, potetgull( eller friterte bananar med salt rettare sagt), og tyggis. Var klare for å sove litt, bussjåføren meinte vi ikkje skulle det. Musikk på full guffe HEILE natta. Og då pratar vi salsa og techno. Framme i Quito rundt kl halv sju om morgonen, og tenkte at vi like godt kunne ete frokost med ein gong. Deilig frokost ved Plaza Foch( bagel med ost, pannekaker, frukt og kaffe). Gjekk heim og la meg nokre timar, sikker på at jentene mine hadde dradd med flyet til kysten. Bestemte difor med Liam frå jungelen at vi kunne ete ein plass på kvelden, rett før eg skulle møte han kom jentene mine og hadde lagt planer for kvelden. Planen vart at vi dro med Liam ut på canelaso smaking saman med Allan og Daniel, og to andre chicas. Ein heidundrande aften med mykje salsadansing. Kl tre om natta var det bare meg, Kjersti, Allan og Daniel igjen, og vi følte for kaffe på morgonkvisten. Eg oppfordra til håndbak, og konkurransen var i gong.. ein time seinare lå eg heldigvis i senga og var oppe kl åtte til frokost!

8 timar søvn på to netter, og klar for joggetur med Allan søndagen. For det hadde vi bestemt på festen. Dei andre skulle møte oss etterkvart, og her i Ecuador er det som vanleg vanskeleg å faktisk klare å møtes. Telefonar som ikkje funkar, folk som ikkje møter opp, eller møter opp på feil plass. Eg og Allan fann kvarandre etter ein halvtime leiting i skogen. Etter MYKJE fram og tilbake bokstaveleg talt, fann vi til slutt våre gode vener i parken. Dei hadde med vegetarmat som vi åt i regnet under ein parasoll. Parken vi var i er eit stygge ut frå Quito, og det er vanskeleg å få skyss ned igjen. Ingen tlf funka heller, så det var vanskeleg å ringe etter taxi. Sto våte og kalde under eit tak og venta i spenning på taxi.. etter ei stund dukka det opp ein taxi og alle sprang bort. Vi var seks, altså to for mange, og før eg fekk snudd meg sto eg og Allan igjen åleine i regnet. Prøvde å rope etter folket og spørre om jakke osv, men dei vinka hadet og ropte see you later! Blaut tvers igjennom sto dei to med minst klede igjen under taket på utedoen og banna på spansk, engelsk og norsk. Tilslutt måtte vi berre springe nedover i regnet, og her regner det ikkje LITT når det først regner. Ingen taxi før vi kom ned til hovudvegen, og det er den beste taxituren eg har hatt. Møtte dei andre heime hos Kjersti og Irlin, fekk skifta og gjekk ut for å drikke kaffe. Det hjalp.

Trøytt som berre rakkern og klar for senga tidlig, men måtte plutseleg ta inn ei stakkars jente frå Virginia som egentleg skulle bu hos naboen, men etter mykje styr endte opp i nabosenga på rommet mitt. Lang historie. Fekk plassert ho hjå ein annan familie i dag, og var svært glad for det.

Min første dag i barnehagen i dag, og det gjekk fint. Følte verkeleg dei trengte hjelp der, då det er mange ungar og få vaksne. Det er viktig at det er ein slik plass i den delen av byen. Foreldra får solgt varer på gata medan ungane er i barnehage og skule. Det er sjølvsagt svært annleis enn i Noreg. Det går stort sett i mat( kvar time!) og ungane ser ikkje ut etterpå. Dei et nemlig alle sjølv( eg hadde 1 til 2 åringane) og dei drakk seriøst suppe perfekt av koppen sin. Imponert.  Alle ungane skal ete opp uansett enten dei vil eller ikkje, og metodane for å få til det er ganske så forskjellig i frå det eg er vant til, men sånn er det. Det viktigaste er faktisk at dei får i seg mat, og med så få vaksne må det berre skje fort og gæli. Siste middagen sovna alle så og seie oppi maten og vi bar dei til sengs for siesta i 2 timer.  Nydelige og skitne skifta vi kledene medan dei sov. Då var dagen min over, og eg skulle ta bussen tilbake. Tok sjølvsagt feil buss og fekk ein times sigthseiing i Quito før eg hoppa av og utruleg nok klarte å finne rette bussen. Heim til middag og ein liten trimtur.

Phuuu.. om dykk ikkje har sovna medan dykk las alt dette, ynskjer eg alle ein gooood natt!